Bijlage 5
De Kruistochten

 

 

Verdeeldheid binnen de Arabische wereld

Tijdens de eerste krijstocht profiteerden de westerse troepen al bij het binnentrekken van Klein Azië (het huidige Turkije) van de verdeeldheid binnen de Arabische wereld. Die verdeeldheid maakte alle weerstand ineffectief.

Een scheiding die stamt uit een conflict in de zevende eeuw scheidt de soennieten die onder het kalifaat van Bagdad vallen, van de sjiieten die onder het Egyptische kalifaat van Caïro vallen. Die scheiding veroorzaakt heftige gevechten tussen Arabische troepen, die elkaar verzwakken in plaats van gezamenlijk tegen het westen op te treden, en tot allianties tussen Arabische clans en westerse troepen om andere Arabische clans schade toe te brengen. Het leidt tot verraad binnen de islamitische wereld.

Deze verdeling en afwezigheid van onderlinge solidariteit stellen de westerse troepen, bestaande uit 4500 ridders te paard en 30.000 man te voet, om forse vorderingen te maken. In 1097 nemen de kruisvaarders de stad Nicée in, in 1098 Antioche en in 1099 Jeruzalem. Tripolis en Beyroet komen ook onder controle van de kruisvaarders.

 

 

 

Het begin van de verenigde Arabische tegenstand

Pas in 1111 alarmeert de Kalief van Alep de sultan van Bagdad om hem op de hoogte te stellen van de ernst van de situatie:

• daarop volgt een eerste overwinning van de muzelmannen uit Alep in Sarmada in 1119,
• de kruisvaarders zien in 1128 hun strategie om Damascus in te nemen mislukken..

De heerser van Alep en Mossoul (Zinki, later opgevolgd door zijn zoon Noureddin) is vanaf 1130 de initiator van de Arabische tegenstand tegen de westerse bezetting. Eindelijk geeft een muzulmanse leider blijk van strengheid, standvastigheid en staatkundig inzicht.

• Er onstaat onenigheid onder de westerlingen na de dood van de koning van Jeruzalem, Baudoin II, in 1138 belegeren de westerse troepen de stad Chayzar met een imposante batterij van 18 katapulten en ander spangeschut. Zinki slaagt er in het beleg te doorbreken door het gerucht te verspreiden van de komst van een gigantische Arabische strijdmacht.

Er zijn 12 man nodig om twee maal per uur dit spangeschut af te vuren

 

 

De katapult is een Romeinse erfenis.

 

 

 

De troepen van Zinki heroveren in 1144 de stad Edesse, de oudste hoofdstad in het oosten.

De Arabische wereld wordt eindelijk enthousiast voor de jihad, de heilige oorlog, met als

algemeen doel de herovering van de bezette gebieden en
vooral de bevrijding van Jeruzalem, dat een symbolische betekenis heeft. Zinki en zijn zoon bouwen een enorme reputatie op en worden steeds meer gezien als de redders van de Arabische wereld.

Europa organiseert in 1147 een tweede kruistocht om Edesse te heroveren, maar met als uiteindelijk doel Damascus te veroveren. Het beleg van die stad mondt uit in een katastrophe. Dit ondanks de hulp van de ridders van de Tempeliers. De mislukking is vooral te wijten aan een gebrek aan coordonatie tussen de Duitse keizer Conrad II en de Franse koning Lodewijk VII. Ze heffen na vier dagen het beleg op en dat is het einde van de tweede kruistocht.

 

De heroveringen van Saladin

In 1169 staat Egypte onder heerschappij van een Koerische generaal ten behoeve van Noureddin. Het kostte drie veldslagen om zo ver te komen en daarna wordt hij tot vizier benoemd.

Na zijn dood wordt hij vervangen door zijn neef Saladin. Die ontwikkelt zich al snel tot de onbetwiste meester van Egypte.

Na een gespannen samenwerkimng tussen Saladin en zijn meeester Noureddin sterft de laatste in 1174. Saladin neemt langzamerhand het Syrië van Noureddin over en slaagt daar in 1183 in. Zo bewerkstelligt hij de hereniging van de Arabische volkeren.

De beroemde slag bij Hattin

Op drie juli 1187 staan 12.000 muzelmannen (volgens sommige bronnen 60.000) bij Harttin (of Hittin) tegenover 15.000 Europese soldaten waarvan 1200 ridders van de Tempeliers. Dat is het gevolg van een onverantwoorde beslissing van Grootmeester Gérard de Ridefort en de koning van Jeruzalem, Guy de Lusignan. Na een mars door het droge gebied, voortdurend lastig gevallen door de muzulmannen, verhindert het leger van Saladin dat ze tot het meer van Tiberias geraken. De uitgeputte en dorstige westerse troepen slagen er niet in de blokkade te doorbreken.

Alle ridders van de Tempeliers worden onthoofd terwijl de andere gevangenen gespaard worden. Saladin weet zijn grote vijand Renaud de Chatillon te doden. Deze was een lastpak voor hem, maar was ook bij de westerse troepen verre van populair.

Door deze westerse nederlaag slaagt Saladin er in snel andere steden te heroveren: Saint Jean d'Acre, Nalpousse, Jaffa, Nazareth en Gaza. Jeruzalem geeft zich in 1187 over en in tegenstelling tot de westerlingen die in 1099 de gehele bevolking uitmoordden, laten de muzulmannen iedereen in leven en stellen zelfs de rijke christenen in staat met hun schatten te ontsnappen.

De westerlingen beheersen enkel nog de havens Tyr, Tripoli en Antioche en enkele gbeïsoleerde forten, de legendarische kraks. De naam Krak is afkomstig van het Syrische Karak, dat fort betekent. Klik op de foto om meer over de kraks te weten te komen

Deze plaatsen worden echter goedbeschermd. Saladin heeft de westerlingen altijd toegestaan zich terug te trekken uit de veroverde steden. Zijn weerzin tegen onnodig bloedvergieten heeft in de geschiedenis net zo veel waarde toegewezen gekregen als zijn militaire successen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kjk hier voor meer informatie over de acht kruistochten